*سامانه ها و سیستم سلاح های زمین به هوا به طور عمده دارای فناوری بالایی هستند. پیش از انقلاب این سامانه، وارداتی بود و از طریق کشورهای غربی به ایران واگذار می شد و پس از انقلاب و در دوران دفاع مقدس نیز بخشی از این نیازمندی ها از طریق بلوک شرق تأمین می گردید، لیکن در چند سال اخیر به برکت تحریم های اعمال شده، عزم و اراده مجموعه های دانشگاهی، پژوهشی و تحقیقات صنعتی به سمت تولید و بومی سازی این سامانه ها متمرکز گردید و در حال حاضر نیز علاوه بر این که تجهیزات و سامانه های زمین به هوای موجود با تهدیدات و راهبردهای جنگ ناهمتراز بهینه و تبدیل به سامانه های جدید گردیده اند، زیر ساخت های لازم برای مقابله با تهدیدات فضایی هم ایجاد شده و در مسیر تکامل است.

* استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین از جمله تدابیری است که در اغلب دکترین های نظامی جهان (به ویژه غرب) نهادینه شده است که از سال های گذشته تا کنون به کارگیری از پهباد رو به افزایش است و این به دلیل قابلیت های این پرنده های بدون سرنشین در ایفای مؤثر نقش های تاکتیکی و تکنیکی متفاوت در صحنه رزم جنگ های نوین است. هزینه های پایین تولید، تعمیر و نگهداری از دیگر محاسن این پرنده ها است. امروزه انواع رزمی، دیده بانی، جاسوسی، اخلال گر، رله مخابراتی و ... تولید می شود و مورد بهره برداری قرار می گیرد.

*اکنون شبکه پدافند هوایی مجهز به انواع پرنده های بدون سرنشین بومی با تداوم پرواز بالا و در سرعت های مختلف است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: